Historia Żywego Różańca

         Zwyczaj powtarzania tych samych krótkich formuł znany jest w wielu religiach. Wystarczy sobie przypomnieć nasze liczne litanie, albo chociażby Psalm 136 z jego powtarzającym się refrenem «Bo Jego łaska na wieki». Również sznury z paciorkami do liczenia powtarzanych formuł modlitewnych lub medytacyjnych znane są w różnych religiach, np. w hinduizmie, buddyzmie, islamie, a również w Kościołach wschodnich.

Natomiast pierwsze zapisane chrześcijańskie świadectwo wielokrotnego powtarzania tych samych modlitw zawdzięczamy znanemu historykowi Kościoła, Sozomenowi. Dotyczy ono sławnego patriarchy życia pustelniczego, Pawła z Teb (228-341): «Ciągle się modlił, codziennie trzysta modlitw składając Bogu w ofierze, jakby się uiszczał z jakiejś daniny. Aby się zaś niepostrzeżenie nie pomylić w rachubie, trzysta kamyków wrzucał w zanadrze, i po każdej modlitwie jeden kamyk wyrzucał. Kiedy wyrzucił ostatni kamyk, znaczyło to, że liczba modlitw równa się pełnej liczbie kamyków».

Z kolei pierwsze świadectwo wielokrotnego odmawiania Zdrowaś Maryjo znajduje się w żywocie Ildefonsa, biskupa Toledo († 667). Sam jednak zwyczaj modlenia się słowami Archanioła Gabriela jest wcześniejszy, początek wziął z liturgii, o czym świadczą najstarsze księgi liturgiczne.

          Różaniec święty to jedna z najpiękniejszych modlitw tak bardzo zawsze polecana wiernym przez Kościół. To piękna modlitwa, bo składa się ze słów Bożych i anielskich, które tak często powtarzamy w Modlitwie Pańskiej i Pozdrowieniu Anielskim. Rozważamy w niej najświętsze i najważniejsze Tajemnice Odkupienia. O Różańcu słusznie można powiedzieć, że z nieba wyszedł i do nieba prowadzi.

          W drugiej połowie XIX w. modlitwa różańcowa przeżywa niezwykły renesans. Młoda Francuzka z Lyonu,Paulina Maria Jaricot (1799-1862),  wpada na genialny w swej prostocie pomysł, który mobilizuje miliony ludzi do codziennego odmawiania różańca. Paulina stworzyła strukturę, która umożliwiła jej w 1826 r. powołanie stowarzyszenia Żywego Różańca. Jeszcze  za jej życia rozwinęło się  ono w wielu krajach na całym świecie. Centralę Żywego Różańca Paulina założyła w Lyonie na wzgórzu Lorette. O rozmachu stowarzyszenia świadczy fakt, że tylko w 1832 r. wysłano stamtąd 140 tys. książek i broszur, 80 tys. obrazków, 40 tys. medalików, 18 tys. szkaplerzy i krzyżyków; średnio wychodziło więc około 1 tysiąca przesyłek dziennie.
Rosła wielka rodzina różańcowa. Od 8 XII 1826 r. do 1834 r. liczy już ponad 1 mln członków, a w 1862 r. – ok. 2 mln 250 tys. osób w samej tylko Francji. „Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata”. „Piętnastki mnożą się – pisze Paulina w 1831 r. – z niewiarygodną szybkością we Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i w niektórych krajach Ameryki, zwłaszcza w Kanadzie. Żywy Różaniec zapuścił korzenie aż po Indie. Staramy się o wprowadzenie go w Afryce. Słyszę, że w Kolumbii zrzeszenie to tak bardzo się rozpowszechnia, że trudno zliczyć tych, którzy do niego należą; wszędzie, gdzie zawiązały się «piętnastki», można zaobserwować utrwalanie się w dobrem i woń cnót, których dawniej nie było”. Modlitwa różańcowa – dzięki Żywemu Różańcowi – przyczyniła się do wielu nawróceń i miała swój znaczący udział w rozkwicie chrześcijaństwa w XIX w.

27 I 1832 r. papież Grzegorz XVI listem apostolskim Benedicentes zatwierdził stowarzyszenie Żywego Różańca i nadał mu liczne odpusty. Patronką Żywego Różańca ustanowił młodziutką rzymską męczenniczkę – św. Filomenę, za przyczyną której Paulina w cudowny sposób odzyskała zdrowie. Pius IX w liście apostolskim Quod iure haereditario z 17 VIII 1877 r. ustanowił zasady organizacyjne stowarzyszenia Żywego Różańca. Kolejni papieże w swych dokumentach i nauczaniu wyjaśniali i podkreślali znaczenie modlitwy różańcowej, zachęcając do jej rozpowszechniania.
Do Polski Żywy Różaniec dotarł jeszcze w XIX w. Obecnie istnieje niemal w każdej parafii. W 1977 r. Prymas Stefan Wyszyński zatwierdził Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez o. Szymona Niezgodę OP w 60. rocznicę objawień fatimskich.     

W 2002 r. Ojciec Święty Jan Paweł II w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae („O różańcu Dziewicy Maryi”) ogłosił Rok Różańca (od X 2002 do X 2003 r.) i wprowadził nową jego część – tajemnice światła – dotyczące publicznej działalności Pana Jezusa. Ojciec Święty pragnął, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, a żywe róże składają się z 20 osób.

         Żywy Różaniec składa się z ŻYWYCH RÓŻ. Każda Róża posiada dwadzieścia osób, z których każda odmawia codziennie jedną dziesiątkę Różańca czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w Róży codziennie cały Różaniec – dwadzieścia tajemnic. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp  Maryi, Królowej Różańca świętego.

Kto więc chce w życiu mieć we wszystkim błogosławieństwo Boże i zbawić swoją duszę, kto chce mieć szczęśliwą  śmierć, a po śmierci zapewnić sobie szczęśliwą wieczność – niech się najpierw sam zapisze do Żywego Różańca i sumiennie wypełnia obowiązki, a potem jak najwięcej innych do tego zachęca.

                                                               Opracowały: Marzena Klimek i Justyna Żurkiewicz

Po objęciu naszej parafii przez proboszcza, ks. Marcina Jagiełłę, dokonano weryfikacji liczby istniejących do tego czasu róż matek Żywego Różańca oraz liczby ich członkiń.

• Obecnie tę wspólnotę w naszej parafii stanowi 9 róż po 20 matek;

• Zmiany tajemnic odbywają się w pierwszą niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 10.00

• Ofiary składane przez matki podczas zmiany tajemnic przeznaczone są na zakup figur Matki Bożej Fatimskiej i urządzenie kaplicy Matki Bożej Fatimskiej;

• W tym roku, z inicjatywy księdza proboszcza,  wzbogacimy kult Matki Bożej w naszej parafii przez odprawianie Różańca Fatimskiego ulicami  miasta ( 13 dnia każdego miesiąca od maja do października);

• Matki Żywego Różańca odmawiają modlitwę różańcową w dni powszednie przed Mszą św. ( z wyłączeniem okresu zimy)
 

Intencje, w których się modlimy:

styczeń  – za misje i misjonarzy

luty  – za chorych i samotnych

marzec – o dobre przeżycie Rekolekcji Wielkopostnych w naszej parafii

kwiecień – o godne przeżycie Wielkiego Tygodnia oraz błogosławieństwo Zmartwychwstałego Chrystusa naszym rodzinom

maj – o powołania kapłańskie i zakonne

czerwiec – za wszystkich neoprezbiterów

lipiec – za szczęśliwe przeżycie wakacji z Panem Bogiem i o jedność w parafii

sierpień – za rodziny naszej parafii, w których występuje choroba alkoholowa oraz o błogosławieństwo dla ks. kanonika i ks. proboszcza w realizacji podjętych działań

wrzesień – o zdrowie i błogosławieństwo Boże dla naszego ks. proboszcza

październik – za naszego księdza proboszcza i o jedność w naszej parafii

listopad – za wszystkich naszych bliskich zmarłych oraz za zmarłe członkinie Żywego Różańca

grudzień – za osoby samotne, w podeszłym wieku, potrzebujące pomocy i osoby bezrobotne

styczeń 2013 – o pokój na świecie, w naszej Ojczyźnie, w naszej parafii i w naszych domach

luty 2013 – za osoby chore, samotne, w podeszłym wieku, wymagające pomocy

marzec 2013 – o dobry wybór papieża

kwiecień 2013 – za wszystkich diakonów przygotowujących się do przyjęcia święceń kapłańskich

Skład Róż Żywego Różańca:

Wykaz Pań, które zdeklarowały się do noszenia figury Matki Bożej Fatimskiej w procesjach eucharystycznych (Boże Ciało, Odpusty, rezurekcje)